Bumbinn ;)





Nú er 1/3 eftir... hrikalega líður tíminn hratt :)

Þetta er á útskriftinni sl. helgi :) Litli Bobbý kom með og var vitni af þessu öllu saman, þannig séð hans fyrsta útskrift og það úr háskóla ;)



Rocio var þarna með mér að útskrifast :) Þetta hefur verið löng þrautaganga hjá okkur en alveg að hafast :)





Bekkjarmynd !
Juan Jesus (Juanje), Jesús, ég;), Rocío og Gaspar

Það er í inn að vera í saumaklúbb eða matarklúbb, nema hvortveggja sé... Ég hef aldrei á ævi minni verið í hvorugu. Það næsta sem ég kemst því að vera í saumaklúbb voru handavinnutímarnir hjá mömmu. Þeir voru nú ótrúlega skemmtilegir stundum, en það versta var að mamma fékk allt slúðrið beint í æð. Stundum létu bekkjarsysturnar óþarflega margt flakka svona miðað við að mamma var á svæðinu, en hún höndlaði það alveg ótrúlega vel.
Matarklúbburinn minn þessa dagana væri Luismi sem mætir reglulega með pizzu og bjór og vill fá félagsskap við að horfa á fótboltann. Ekki slæmt, ég er minnst kosti ýmsu fróðari um fótbolta en ég var áður.

Stundum sé ég fæðingarorlofið fyrri mér í hyllingum milli þess sem ég er fullviss um að ég eigi eftir að veslast upp úr leiðindum. Ég tók mjög lítið fæðingarorlof þegar ég var með Bergrós, en er að spá í að bæta aðeins úr því með Bobbý félagann. Ætla að dútla í 2 fögum og lokaverkefni. Fer aðeins eftir fjárhagnum hvort ég get leyft mér að láta það endast í hálft ár eða ár en vonandi a.m.k. hálft ár.
Kannski hef ég þá tíma til að skrá mig í matar og saumaklúbba... tíma til að fara í ræktina... leika við Bergrós... fara í gegnum myndasafnið... lesa allar bækurnar á ,,to read-listanum"... dútla mér í forritun... sinna vinum og kunningjum... elda góðan mat... fara í fjallgöngur og eiga mér smá líf...


Ég á s.s. að vera að læra núna og sit og læt mig dreyma um allt sem ég ætla að gera þegar þessi prófatörn er búin! Þetta gerist í öllum prófatörnum og af reynslu þá veit ég að þetta eru allt fjarlægir draumar. Þetta er eitthvað sem hinir tala um en einhvern veginn passa ég ekki inn í þetta mynstur þó ég sjái það fyrir mér í hyllingum.

Fer að líða að prófum og kominn tími á að blogga ;)

Í morgun átti ég að halda fyrirlestur, ósköp venjulegan svo sem. Fjallaði um filtera sem notaðir eru í ljósmyndum. Ekki þessa sem maður setur framan á myndavélina áður en maður tekur mynd heldur þessa sem maður forritar og beitir á myndina eftirá. Þetta er þriðji fyrirlesturinn sem ég held í þessum áfanga og á einhverja eftir. Fyrirlestrana þarf ég að flytja á spænsku sem og glærurnar sem ég legg fram með. Eftir áralanga þjálfun frá því í MA er þetta ekki svo mikið mál.

Fyrir nokkrum dögum var foreldradagur í leikskólanum. Ekki þessi þar sem foreldrarnir þurfa að fara á fund heldur mættu bara foreldrar Bergrósar þennan dag og hún kynnti okkur fyrir leikfélögum sínum. Við áttum að svo að gera eitthvað með hópnum eða fyrir hópinn.
Ég hugsaði stíft alla vikuna, hvað við gætum gert. Hugmyndaflugið var ekkert og við enduðum á að lesa fyrir þau smásögu úr sveitinni og sýna þeim íslensku dýrin. Síðan sungum við fyrir þau nokkur íslensk lög sem Bergrós kann svona la la. Gamli njóli er í sérstöku uppáhaldi.
Ég var með hnút í maganum alla leiðina upp á leikskóla og eiginlega þungt um andadrátt þegar við fórum inn í stofuna. Bergrós var voðalega hissa að sjá okkur en hafði bara gaman að því og hún fékk að vera miðpunktur athyglinnar á leikskólanum í smá stund.

Ályktun: Mér reynist auðveldara að flytja fyrirlestur um forritun digital myndvinnslu á spænsku fyrir fullt af fólki en að leyfa dóttur minni að kynna mig fyrir leikfélögunum sínum í skólanum.
Niðurstaða: ég er búin að vera í skóla í 22 ár en mamma bara í næstum tvö... Bergrós verður trúlega flutt að heiman áður en þetta gengur yfir og Bobbí verður á..."mamma mín er lúði" skeiðinu og vill ekkert með mig hafa.
Er ekki hægt að fara á námskeið í þessu eins og öðru?

Fann pistil á netinu sem mér fannst helvíti sniðugur...

Það að verða foreldri breytir manni heldur betur. En það að vera foreldri breytist líka með hverju barni sem þú eignast. Hér á eftir koma nokkrar staðhæfingar um hvernig það er þegar maður eignast fyrsta,annað og þriðja barn.

Fötin þín:
Fyrsta barn: Þú byrjar að klæðast óléttufötum um leið og óléttuprufan staðfestir að þú sért ólétt.
Annað barn: Þú reynir að ganga í venjulegum fatnaði eins lengi og þú getur.
Þriðja barn: Óléttufötin eru orðin þín venjulegu föt.

Fæðingarundirbúningur:
Fyrsta barn: Þú æfir öndun reglulega á hverjum degi.
Annað barn: Þú sleppir því að æfa þessa helv.öndun því þú manst vel að hún hjálpaði þér ekkert síðast!
Þriðja barn: Þú biður um mænudeyfingu á 8.mánuði meðgöngu.

Þvottur:
Fyrsta barn: Þú forþværð öll föt af nýburanum, þværð aðeins rétta liti saman,straujar fötin varlega og brýtur þau fallega saman ofan í kommóðu.
Annað barn: Þú tékkar hvort fötin séu ekki hrein og klæðir barnið í allt nema fötin með mestu blettunum.
Þriðja barn: Æi strákar geta alveg verið í bleikum fötum !!!!!!!!

Áhyggjur:
Fyrsta barn: Þú tekur upp barnið um leið og þú sérð að það er alveg að fara að gráta, kúka, pissa, geyspa, hiksta osfrv.
Annað barn: Þú tekur upp barnið þegar vælið í því er alveg að fara að vekja eldra barnið.
Þriðja barn: Þú kennir frumburðinum sem nú er orðin/n þriggja ára að trekkja upp óróann fyrir ofan vögguna hjá nýburanum.

Snuð:
Fyrsta barn: Ef snuddan dettur á gólfið einhversstaðar vefur þú hana inn í servettu, setur hana ofan í tösku og þværð hana og sýður þegar þú kemur heim. Passar að hafa alltaf auka snuddu með þegar þú ferð að heiman.

Annað barn: Ef snuddan dettur á gólfið, skolar þú af henni með djúsinu úr pelanum og setur hana aftur upp í barnið.

Þriðja barn: Þú einfaldlega þurkar það mesta af snuddunni með bolnum þínum og setur hana aftur upp í krakkann.

Bleyjur:
Fyrsta barn: Þú skiptir á barninu á klukkustundarfresti,hvort sem þess þarf eða ekki.

Annað barn: Þú skiptir á barninu á tveggja til þriggja stunda fresti ef þörf þykir.

Þriðja barn: Þú reynir að skipta á barninu áður en aðrir fara að kvarta yfir skítalykt eða þegar þú sérð að bleyjan er orðin svo yfirfull að hún lafir niður að kálfa á barninu.

Daglegt líf:
Fyrsta barn: Þú fer með barnið í ungbarnaleikfimi,ungbarnasund og sögustund á bókasafninu.
Annað barn : Þú lætur barnið í pössun á líkamsræktarstöðinni á meðan þú ferð í fitubrennslutíma.
Þriðja barn: Þú tekur barnið með þér þegar þú ferð að versla inn.

Skemmtun:
Fyrsta barn: Þegar þú ferð í fyrsta skipti út að djamma og skilur barnið eftir hjá barnapíunni, hringir þú heim á hálftíma fresti.
Annað barn: Rétt áður en þú ferð út um dyrnar manstu eftir að láta barnapíuna fá númer þar sem hægt er að ná í þig.
Þriðja barn: Þú skilur eftir þau fyrirmæli til barnapíunnar að hringja ekki í þig nema hún sjái blóð !!

Heima:
Fyrsta barn: Þú eyðir dágóðum tíma á hverju einasta degi bara í það að skoða litla fallega barnið þitt.jafnvel bara þótt það sofi.
Annað barn: Þú eyðir dágóðum tíma á hverjum einasta degi í að fylgjast með að eldra barnið sé ekki klípa, pota eða slá það yngra.
Þriðja barn: Þú eyðir dágóðum tíma á hverjum einasta degi í að fela þig fyrir börnunum!!!!

Þessi pistill var saminn af þriðja-barni...og á meðan ég man "Mamma ég er búin að sjá allar myndirnar af eldri systkinum mínum..en hvar erumyndirnar af mér "?


Ég:
Fötin: Mér hefur alltaf fundist vont að vera í þröngum fötum sem hefta mann og íþróttafötin rúla! Og það besta er að mín eigin föt endast manni fram 6 mánuð.
Þegar gallabuxurnar mínar hætta að passa næ ég smá framlengingu með því að stela gallabuxunum hans Gumma. He's the one to blame!
Óléttuföt kosta augun úr og flest (minnst kosti hérna á Spáni) eru lummó og kellingaleg. Hvað varð um nike óléttufatadeildina???

Fæðingarundirbúningur: Muna eftir mobile-loftræstingarkerfinu! Það var 37 stiga hiti síðast og loftræstingin biluð...
Ég lærði aldrei þessa öndun og þetta hafðist samt, tekur því úr þessu?
Taka með nesti á fæðingardeildina og eyrnatappa á fæðingardeildina.

Þvottur: Jú, jú... það var þvegið og straujað. Man hvað það var skrítið að sjá svona ponku lítil smábarnaföt á snúrunum mínum. Það var varla hægt að strauja þetta, strauboltinn huldi alla flíkina. Komst svo að því að ég hafði óvart farið í fyrirburahilluna. Bergrós komst aldrei í þetta.

Áhyggjur: Krakkinn svaf ekkert fyrstu 2 sólarhringana! Shit... what have I done to my live? Eftir það svaf hún svo bara og áhyggjurnar voru meira að muna eftir að ég ætti barn og að gefa því að éta öðru hvoru.

Snuð: Krakkinn minn átti sko ekki að vera snuddudýr! Þau byrja að tala seint og fá snuddu tennur sem síðar þarf að laga... 2 mánuðum seinna... gleymi alltaf helv. snuðinu! þarf að binda það við krakkann;)

Bleyjur: Þarf að skipta? ,,Gummi, hvað finnst þér"? Ok, ef þér finnst það skiptu þá...

Daglegt líf: ,,Heyrðu félagi, ég veit að þú ert ný í þessum heimi, en ég er í prófum og ætla að sýna þér eitt gríðarlega merkilegt sem heitir verkfræðideild háskólans. Láttu þér líka vel hérna því þetta er þitt annað heimili"

Skemmtun: "Heyrðu félagi, við erum á leiðinni á djammið... og þú kemur með;) 2 ára og það hefur enn ekki reynt á pössun! boy oh boy, ekki átti ég von á þessu.

Heima: Mamma er að læra... það eru komin ný download á YouTube :)

Myndir: Spurning um að festa kaup á nýjum 250 GB disk þar sem hinn er fullur, sem og 300 GB diskurinn, og allar 3 tölvurnar... Vantar einn svona Tera ;)

Ólífur, ólífur, ólífur !


Sá er býr hérna í Andalúsíu og borðar ekki ólífur er eins og kínverji sem borðar ekki hrísgrjón! Þetta er algjör þjóðtrú hérna, maður fer ekki á bar og fær sér bjór án þess að fá disk með ólífum með í tapas. Þetta læknar öll þín mein, hressir þig og kætir að öllu leyti. Þetta er svo meinholt, og þeim mun dekkri þeim mun hollari.

Hinn tíbíski spænski morgunmatur er ristað brauð sem maður gegnumbleytir í dökk grænni ólífuolíu, smá salt og niðurrifinn tómat ofaná. Með öllu óætt skal ég segja ykkur!

Fórum í gær með nágrönnum okkar sem eiga smá landskika hérna rétt fyrir utan þorpið. Fórum í verksmiðjuna að sjá hvernig þetta væri allt saman unnið og síðan út á ,,akur" að sjá hvernig þær væru týndar og meðhöndlaðar. Týnslutímabilið er desember þar til núna. Þeir hafa um 2 vikur í viðbót til að klára.




Mér finnst býsna sniðugt kerfið sem ólífubændurnir hafa hérna. Heilu bæjarfélögin velta á því að verksmiðjan gangi vel. Þetta er þrælapuð í 3 mánuði, svo er vinnslan í svona 2 mánuði og svo er verksmiðjunni lokað. Ólífubændurnir sjálfir hafa í nógu að snúast við að vökva, bera áburði, tína arfa o.fl. sem snýr að ólífuakrinum sjálfum.
Það sem mér finnst svo ótrúlega sniðugt er þetta kerfi að ólífubændurnir sjálfir eiga verksmiðjuna. Það dettur engum í hug að selja vöruna sína eitthvað annað. Sum árin gengur vel og þeir fá vel borgað fyrir sum árin gengur illa og þá verða þeir að styðja við verksmiðjuna sína. Enginn vill missa hana úr þorpinu og þurfa að keyra afurðunum langar vegalengdir.
Ætli staðan hjá íslenskum sauðfjár- og kúabændum væri ekki önnur, svo ég tali nú ekki um sjávarútveginn, ef þeir væru allir svona húsbóndahollir... Hvað hagkvæmni í rekstri veit ég ekki hvernig þetta virkar, en allir hafa eitthvað.
Þegar maður keyrir um bæinn er fullt af grúskítugum gömlum landroverum með kerrur aftaní. Út um allt!

Þegar við komum í verksmiðjuna var einn bóndinn nýkominn með fullann bíl af 30 kg sekkjum fullum af ólífum sem hann var að leggja inn.
Þetta er hreinsað og vigtað í þessu færibandakerfi. Ólífurnar sjálfar eru vigtaðar og bóndinn færi nótu fyrir. Engu að síður er á endanum borgað fyrir magnið af olíu sem næst úr ólífunum.




Eftir að ólífurnar eru hreinsaðar eru þær marðar, settar í sílóið og dælt inn í verksmiðjuna



Í verksmiðjunni eru síðan alls kyns skiljur og síjur sem hreinsa hratið frá olíunni, hita hana svo hún sé meðfærilegri, taka sýni o.fl.




Olían er síðan sett þessa tanka. Engir smá djöf... tankar! og við erum bara í einni línunni.




Gummi var settur í að taka smá sýni. Við fengum svo að eiga tvær flöskur af þessari eðalolíu. Líterinn af svona dökkri góðri olíu getur alveg kostað svona 15 evrur. Hún er það sterk að mann svíður í hálsinn á að reyna að drekka hana.
Þetta er svona eins og þegar við íslendingar bjóðum einhverjum eðalhákarl! Maður verður grænn og blár í framan og allir eru svo stoltir yfir að bjóða manni það besta sem völ er á... Oftar en ekki gerum við það til að sjá viðbrögðin. Þau aftur á moti voru ekkert að grínast með þetta. Hvort við hefðum nokkurn tímann smakkað svona góða og hreina ólífuolíu...




Þarna fer hratið allt í risa tank. Það er síðan notað til að gera annars flokks olíu, steinarnir eru þurrkaðir og notaðir í arin og það sem eftir er af kjötinu fer í dýrafóður. Eina sem þeir nota ekki er afgangsvatnið sem kemur, en þeir hella því bara í næstu á... Ég var ekki alveg að trúa því að það hefði engin áhrif á umhverfið, en þeir sögðust bara láta það fara í smáum skömmtum... Það væri hvort eð er svo lítið vatn í ánni.




Litla stubb fannst ægilega gaman að fara út og skoða ólífuakrana. Dýrið virðist hafa erft bílveikina frá mömmunni svo við vorum báðar orðnar grænar og bláar af því að þræða þessa sveitavegi. Á endanum ældi hún sig alla út :(
Maðurinn með gráa skeggið er Gonzales og konan hans er með grænu skykkjuna. Þau eru nágrannar okkar hérna í blokkinni og þau sem buðu okkur með. Við fórum og hittum þá sem voru að vinna við týnsluna.



Hann er með svona krók sem hann krækir í greinina, setur titring á og flestar ólífurnar detta niður. Sumir setja net undir en aðrir sópa þeim saman á eftir. Það er líka til aðferð þar sem græjan er eins og rúllubaggaklemma framan á moksturstækjum á dráttavél sem tekur um stofninn og hristir allt tréið. Þetta er síðari umferð til að ná því sem ekki féll í fyrra skiptið.



Þeir voru að kaupa sér nýja græju. Svona gaffal með gúmmíteinum sem þeir geta greitt í gegnum greinarnar með. Það er víbríngur á þeim líka og þetta er til að tala allra síðasta



Þetta er svo til að taka saman ólífurnar af jörðinni fyrst þeir settu ekki net. Þetta er svona útblástursgræja sem smalar dótinu saman í einn haug.



Bergrós var svolítið hrædd við allar þessar græjur og dúddana sem voru að vinna þarna. Fékk að hafa snuðið í sárabót.



Þarna er þorpið sem verksmiðjan stendur við og allir bændurnir búa í kringum. Margir þeirra búa í þorpinu en eru með landskika hér og þar í kring.




Þarna er sveitabærinn þeirra, litla sumarhúsið. Ótrúlega flott ekta spænskt hús. Áður var þetta hús fyrir leiguliðana en þetta er partur af stærri búgarði





Bergrós tók dúkkuna og vagninn með um allt!!!





Hann er líffræðingur og er með alls kyns tilraunir við að græða eina gerð af tréi á aðra. Þetta fannst mér alveg ótrúlega merkilegt og get ekki beðið með að prófa það sjálf ;) Hann græðir eina tegund af berjarunna sem gefur sæt ber á rætur af öðrum harðgerðari.




Lárviðarlauf... Við vorum send heim með tvo runna frekar en greinar. Á lárviðarlauf það sem eftir er ævinnar!




Hann er með sinn eigin grænmetisgarð og var þarna að ná í aspas í matinn. Ræktar allt grænmeti þarna. Er búinn að undirbúa fyrir kartöfluniðursetningu... Vorið kemur 22. mars og þá á að setja niður kartöflurnar.





Hérna er svínseyra. Það er víst alveg lúxusmatur grillaður á kolum, smá salt og grilla vel báðu megin. Svo var þetta skorið í bita og borða, með brjóski og öllu. Þetta er ekki sem verst á bragðið, minnir á svið með smá brunabragði. En að tyggja brjóskið er alveg hroðalegt...





Þetta er möndlutré og verður að möndlum í september. Það er alveg dásemdar lykt af þessum möndlutrjám þegar þau blómstra. Fékk vönd með mér heim ;)




Svona á víst að hella þessu víni. Þetta er eitthvað eplavín og það þarf að ná súrefninu úr því. Þetta er víst ástæðan fyrir því að barirnir í héraðinu Austuria, þar sem þetta er ræktað lykta svona illa. Gólfin eru öll úti í þessu.

Þetta var frábær ferð og ég varð ýmsu fróðari um ólífur og ólífuræktun. Varð bara að deila því með ykkur.
Vinnumennirnir á akrinum ætluðu ekki að trúa því að það væri til fólk sem ekki borðaði ólífur. Hvenrnig lifir þetta fólk eiginlega. Ég sagði þeim að það eina sem ég vissi um ólífur áður en ég komin hingað var að þær eru stundum settar á pizzur.
Er búin að læra að borða þær núna og á eflaust eftir að sakna þeirra þegar ég fer heim. Þetta er það besta í salat! Mér finnst svörtu betri en grænu, þær eru þroskaðri og ekki alveg eins rammar. Betra að hafa steinana í en ekki.

Vissuð þið að númerið á vegabréfinu ykkar breytist þegar þið endurnýjið það? Nú vitið þið það! Lagði inn fyrirspurn á vegabréf.is og þar var svarið að þegar vegabréfið rennur út þá fær maður nýtt númer, allt annað og gamla númerið er ekki lengur gilt.

Þegar ég kom hérna fyrst var ég skráð sem Erasmus nemi og því notuðu þeir númerið á vegabréfinu mínu enda stóð ekki til að vera lengur en ár. Svo þegar ég skráði mig sem venjulegan nemanda í skólann breyttum við ekkert númerinu. Er með spænska kennitölu til að geta verið inni í heilbrigðiskerfinu hérna en nota hana svo sem ekkert mikið. Ætli ástæðan sé ekki helst að hún inniheldur XD sem fór sérlega fyrir brjóstið á mér.
Fór að sækja titilinn minn áðan og tvennt kom í ljós. Annað er að ég þarf að bíða í ár með að fá hann, endanlega útgáfu. Sjálfur konungurinn þarf að undirrita hann, eða embættið hans. Hef litla trú á að hann undirriti alla háskólatitla hjá 45 milljón manna þjóð. Hitt er að titillinn verður skráður undir vegabréfs númerinu mínu. Setti allt á hvolf á skrifstofunni og fór fram á að þessu yrði breytt hið snarasta. Fékk það svar að kerfið sé hannað þannig að ekki sé hægt að breyta grunnupplýsingum um nemendur. Mér er sama þó þeir þurfi að endurhanna kerfið! Prófgráðan mín verður ekki gild undir þessu númeri eftir 2 ár þegar vegabréfið mitt rennur út...

Fór til kennarans míns áðan sem vildi sjá aftur forritunarverkefni sem ég hafði gert í áfanganum hjá honum. Þetta er sami áfangi og sá er ég tók síðasta prófið í. Forritið virkar ekki eins og áður þar sem ég er búin að endur formata tölvuna en svo fyrir skæra tilviljun fann hann gömlu verkefniseinkunina mína og sagðist taka hana gilda. Það sem verra er að hann er búinn að TÝNA PRÓFINU MÍNU!!! Prófinu sem ég var í sl. miðvikudag. Hann er að vonast eftir að það hafi orðið eftir heima en það sem ég skil ekki. Af hverju prófinu MÍNU?

Ég svíf núna um í tómarúminu ,,ég er búin í prófum". Merkilegt hvað maður hugsar alltaf þegar maður er í prófum allt sem maður ætlar að gera eftir próf þegar maður hefur tíma... svo er maður bara í einhverju freaky svartholi og man ekkert hvað þetta allt! var. Það bráðlá samt á því þegar ég var í prófunum!
Man að ég ætlaði að klára peysuna sem ég var að prjóna...
Þrífa íbúðina hátt og lágt...
Fara á lokadaga útsalanna...
Lesa bók sem Axel bróðir sendi mér sem heitir Celestine handritið...
Baka bolludagsbollur...
Kaupa eitthvað sætt handa Gumma fyrir að umbera mig undanfarna daga...
Leika við litla dýrið mitt. Minna hana á að hún á mömmu, þó hún sé eins og hún er...
Update-a heimasíðuna mína... etc...

Í gær þreif ég klósettið.
Nú er að sjá hvað gerist í dag;)

Síðasta prófið í höfn! Síðustu fjóra daga er ég búin að læra eins og kú-kú, endað rétt orðin kú-kú! Það hefur gengið alveg ótrúlega vel að læra, þetta alveg ruslaðist inn á minniskubbinn en þvílíkt og annað eins magn af lesefni er bara ekki hægt að komast yfir. Í gær var ég komin niður í úrdrátt úr úrdráttum úr ritgerðarspurningum úr átta þemum. Klukkan 3 í nótt var ég loksins komin með heildarmyndina á þetta. Svaf smá stund, fór á fætur hálf sex og náði síðasta yfirlitinu.

Kennarinn hefur þá kenningu að sjálft prófformið eigi ekki að skipta máli, það á að læra sjálft fagið. Á síðustu prófum hefur komið ein 100% spurning, á öðrum eru 20 krossaspurningar, stundum dæmi, stundum 15 skilgreiningarspurningar... etc. Þetta gerir prófaundirbúninginn öllu verri. Var samt heppin með próf enda var ég búin að undirbúa mig mjög vel. Var samt skít hrædd um að kæmi ein 100% spurning upp úr þema sem ég væri ekki nógu vel að mér í til að skrifa 100% ritgerð. Það hefði verið helvíti fúlt! Félaginn hefur verið í góðu skapi þegar hann gerði prófið. Við vorum þrjú í prófinu, tveir búnnir með allt nema þetta fag, annar búinn að skila og verja lokaverkefnið og allt. Þetta er eitt af þeim fögum sem allir eiga eftir undir það síðasta og væri frábært að ná því og losa sig við þá birgði.

Öskudagur á Íslandi er í dag, hérna á Spáni held ég svei mér þá að það sé alla þessa viku. Á mánudeginum áttu krakkarnir að mæta í búningi í leikskólann. Þær á leikskólanum eru farin að segja okkur sérstaklega frá svona dögum því við höfum enga hugmynd um hvaða dagar eru öðruvísi dagar en hinir. Á laugardagsmorguninn hljóp Gummi í kínamarkaðinn að kaupa búning. Sáum einhvern tímann fullt af alls kyns grímubúningum þegar við vorum að dandalast þar. Gummi var harður á því að dýrið fengi svona prinsessubúning, eitthvað sem mér fannst alveg glatað. Hann vissi bara að allar stelpurnar á leikskólanum yrðu prinsessur og þess vegna væri best að Bergrós Ásta félli í hópinn, vera eins og hinar prinsessurnar. Ég fékk bara að eiga mína skoðun í friði þar sem ég var að læra fyrir próf og hafði engan tíma til að sinna þessu. Gummi fékk því að ráða. Svo kom hann til baka, ekkert smá fúll... Við erum náttúrulega svo miklir drulluhalar að loksins þegar við dröttuðumst til að fara að kaupa búning þá voru allir búningarnir búnnir. Það var bara eftir sveppur sem líktist ekki einu sinni svepp og svo svarskjöldóttur beljubúningur !!!!! Prinsessan hans pabba síns var svarskjöldótt belja... hehehe... The evil mum fannst þetta nú ekki leiðinlegt, ég hreinlega hélt ég dræpist úr hlátri þegar Gummi dró upp búninginn og sjá sorgarsvipinn á honum... Prinsessan breyttist í svarskjöldótta belju... hehehe... og hún var alveg hjartanlega sátt við það.

Á laugardagskvöldið var svo afmæli í blokkinni og allir krakkarnir áttu að mæta í búning. Bergrós Ásta fór náttúrulega í nýja belju búningnum sínum, alsæl með lífið. Það er lítill salur í blokkinni sem íbúarnir fá að nota við svona tilefni og veislan var þar. Þar sem ég var náttúrulega að læra kíkti ég bara aðeins niður með þeim og hélt svo áfram. Við Gummi tókum eftir því að venjulega mættu báðir foreldrarnir, karlarnir líka. Kíkti aftur niður tveimur tímum seinna og þá skildi ég fljótlega af hverju karlarnir mættu með í barnaafmælið... Tveir kassar af bjór, rauðvín og wiskey... Safi og gos handa krökkunum. Klukkan var rétt um 7 að kvöldi og Gummi var bara orðinn helvíti hress sem og hinir karlarnir þarna. Kellingarnar héngu allar úti að reykja og drukku sitt rauðvín (bara rauðvín af því að þær þurftu sko að keyra heim...) og krakkarnir hlupu um í feluleik og eltingaleik, þar á meðal litla beljan mín :)
Ég fór svo aftur niður um hálf tíuleytið að tékka á liðinu. Svarskjöldótta beljan var farin að ráfa um af þreytu, pabbi hennar eiginlega líka en af öðrum sökum... en hún ætlaði sko ekki heim! Það er erfitt að vera lítið partýljón!

Gummi er á því að það þurfi aðeins að brjóta upp munstrið í íslenskum barnaafmælum þannig að pabbarnir hafi líka gaman af því að mæta...