Er í prófum og ríkisstjórnarmálin eru að gera útaf við prófalesturinn! Ég hreinlega sogast að mbl, vísi og vb ! Þeir eru ekki fjórða valdið fyrir ekki neitt ;)

Eitt sem ég fór að velta fyrir mér og það væri ágætt að fá botn í það mál. Þetta er kannski háfleyg pæling en svona í anda umræðanna fór þessi hugsun af stað.
Af hverju kjósum við í ríkisstjórn? Svarið er líklega að við erum lýðræðislegt samfélag sem virðum lýðræðislegar skoðanir fólks. Gott og vel! þessi rök eiga vel við og sem lýðræðislega þenkjandi manneskja ber mér að virða þau í takt við aðrar skoðanir mínar.

Pælingin er hins vegar hvort við séum að fá hæfasta fólkið í starfið með því að kjósa það. Ég veit að allir þessir ráðherrar hafa sína ráðgjafa og hóp af fólki á bak við sig. Að minnsta kosti vona ég það!

Það sem einkennir góðan stjórnmálamann eru leiðtogahæfileikarnir í flestum tilfellum. Það sem skilar inn atkvæðum er góður og öruggur talandi, hæfileiki í mannlegum samskiptum og að koma vel fyrir.
Við erum lítil þjóð og vitum einnig að ætterni og vinsældir skipta líka máli.
Á þessum eiginleikum er hægt að komast ótrúlega langt.

Hitler var snilldar leiðtogi, fólkið gaf honum valdið, hann hefði aldrei geta gert þetta einn. Hann er svona absúrd dæmi um að leiðtogahæfileikar og vit til að fara með valdið eiga ekki alltaf saman.

Ástæðan fyrir þessum pælingum mínum er ráðning Gylfa Magnússonar sem Viðskiptaráðherra og umræðan um Björgu Thorarensen sem Dóms- og kirkjumálaráðherra. Ég veit svo sem lítið um þetta fólk, ekki annað en það sem netmiðlarnir hafa uppfrætt mig um. Hann er dósent í viðskiptafræði við HI og hún profesor í lögfræði. Þau ættu að vita eitthvað um þessi mál, það er nokkuð bókað.
En þá kemur upp annað. Kannski eru þau einmitt hæfasta fólkið í þetta starf en hafa þau eitthvað í hákarlana á þinginu? Kannski eru þau fólkið sem kemur til með að koma þessu hafreka skipi okkar aftur á braut velgengninnar en er það ekki vanvirðing við lýðræðislegan rétt minn að hafa ekkert um þetta að segja?

Málið er að ég vil fá hæfasta fólkið, en þá kemur upp staðan. Hver á að segja til um hver er hæfastur?
Valdabaráttan er manninum eðlislæg, allt frá því að fá besta sætið við eldstæðið og besta bita bráðarinnar upp í að stjórna heilu samfélagi úr forsetastóli.

Þarf þetta ekki að vera nokkurs konar kviðdómur ráðgjafa sem vega og meta hvert dæmi fyrir sig en dómarinn, eða ráðherrann, sér um að stjórna umræðunum og kynna niðurstöðuna. Ég hef nú sjaldnast séð mikla auðmýkt eða eftirgefni hjá þessum pólitíkusum, enda myndi ég aldrei kjósa einhverja undirlægju á þing. Láta þeir einhverja bókaplebba og vitringa segja sér fyrir verkum?


Obama réði Steven Chu, nóbelsverðlaunahafa og sérfræðing í endurnýtanlegri orkuvinnslu sem orkumálaráðherra. Sterkur leikur?

Á ég einhvern tímann eftir að lesa á Wikipedia: ,,Það var í þá daga er stjórnun landsins fólst í vinsældum en ekki hæfni?"
Er ég að vanmeta hæfileika íslensku þjóðarinnar í vali á leiðtogum? Í skjóli undanfarinna atburða, ríkisstjórn með sterkan meirihluta, þá hlýt ég að velta þeirri spurningu upp!

Þetta eru nú bara svona vangaveltur úr fylgsnum hugans er dansa í takt við landfræðilegu upplýsingakerfin sem ég á að vera að lesa þessa dagana. Það má ekki skiljast sem svo að ég sé eitthvað efins um gildi lýðræðisins, einungis bestun í stýringu íslensks samfélags ;)