Mismunandi siðir... Eru við algjörir dúddar eða eru þeir aðeins að missa sig?

Var að spjalla við spænska stelpu þegar einhver vinur hennar kom. Þau náttúrulega hrópuðu upp yfir sig og kysstust á báðar kinnar og svo þetta venjulega: hvernig gengur? Hvernig er í skólanum? o.s.frv. Svo kynnti stelpan mig: ,, Hérna er Katrín, hún er skiptinemi frá Íslandi og þetta er Luis, frá sama þorpi og ég." Ég náttúrulega var að fara að rétta manninum spaðann þegar gaurinn stekkur á mig og kyssir mig á báðar kinnar, hálf tekur utan um mig í leiðinni. Ég stóð bara eins og tré þarna enda átti ég ekki alveg von á þessu. Þau sáu það nú greinilega á mér og fóru að hlæja að þessu, spurðu hvort þetta væri ekki venjan heima hjá mér...(ágætt að ég barði gaurinn ekki þegar hann kom inn á "mitt svæði")

Ég fór að pæla í muninum á fólkinu heima og hérna.
Hérna hafa allir gríðarlega snertiþörf og þetta endalausa kossaflens.
Þegar ég er að bíða eftir strætó í strætóskýlinu við skólann þá koma kannski einhverjar 3 - 5 vinkonur og eru að bíða eftir strætó. Þær taka ekki allar sama strætóinn og því kyssast þær allar bless, koss á hvora kinn, þegar annar strætóinn kemur. Þær sjást svo aftur í skólanum daginn eftir.

Svo eru líka allir, allt niður í 13 ára aldur held ég, helmingur af pari... og allur heimurinn þarf að vita það. Meira að segja fertuga fólkið leiðist og kyssist úti á götu.
Það kemur alveg fyrir að ég leiði Gumma. Ég þarf samt ekki að hanga utan í honum, skakast á honum og kyssa hann á hverju götuhorni svo það slitni ekki á milli okkar slefan. Gríðarlega er maður órómantískur! Þeir hljóta að halda að við séum voðalega óhamingjusamt par, ef það á annað borð hvarflar að þeim að við séum yfir höfuð par.

Ég var að reyna að segja stelpunni að heima væri þetta meira svona að gaurarnir færu á barinn, drykkju sig fulla, finndu svo einhverja álíka drukkna gellu og pickuplinan væri: heima hjá mér eða þér?
Ef þetta gengi sæmilega upp, klóin passar í innstunguna, þá væri kominn bíll, íbúð, krakki og ógrynni af skuldum innan tveggja ára - oftar en ekki skilnaður, fastráðinn lögfræðingur og meðlagsdeilur innan fjögurra ára.
Þá fer gaurinn aftur á barinn til að drekkja sorgum sínum - sama barinn og upphaflega - þar sem hann hefur þurft að stunda kaffihús, matarboð og leikhúsferðir með par-vinum undanfarin fjögur ár.

Erum við dúddar eða eru þeir aðeins að missa sig?